υπερθηλία

η, Ν

ιατρ. η παρουσία υπεράριθμων θηλών τού μαστού, σηνήθως κατά μήκος μιας γραμμής που συνδέει τις μασχάλες με τις βουβωνικές χώρες.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. hyperthelia (< υπερ-* + θηλή)].